Мануела Златкова

Стрелба на умот или потсвеста



Што треба да се случи
Да побегнам повторно таму?
Нешто што пак ќе го доживеам,
Гореж.


Нека светлината е едно со мирисот,
И таа една лулка на животот,
Нека биде, остане.


Упорни сме
И се тркаламе до бездната.
Барем еднаш јас да се разбудам,
Еднаш разбуди ме на патеката.


Пуштете ме.
Влажност,
Есен,
Достигнување.


Нешто што пак ќе го доживеам,
Активен копнеж
За да го оживеам.

Свиок.
Фати ме за рака.
Одненадеж те поплавувам
Мои мисли,
Но појак корен.


Автор: Мануела Златкова, (02.10.1997, Струмица). Ученик и огромен љубител на секој вид уметност. Хоби: Пишување есеи.